DE PERIKELEN VAN EEN TUINMADAME

Ik kocht in november een massa bloembollen, had een ideaal plekje gevonden in het wat

ruwere stuk van de tuin, onder de fruitbomen. Ik zag het al voor me: die prachtige blauwe, gele en witte kopjes zouden mij in februari/maart verblijden met een kleurig lentegevoel. Ja deze tuin heeft wat nood aan kleur. Hoe diep moest je die planten: geen idee of toch ergens op een kartonnetje las ik: op 30/40 cm diepte. Leek mij veel, maar ja ik wist het toch niet dus grote kuilen gegraven en hops alle bollen diep in de grond en wachten op...

Groot was mijn verwondering toen ik op de FB groep ‘Moestuinwijven’ zag dat er door de zachte winter op verschillende plekken al krokusjes boven kwamen piepen - hier dus noppes alleen grote kale plekken waar ondertussen weer gras aan het groeien is.

Gisteren weer aan het snuisteren geweest in een tuincentrum en in de solden voor een appel en ei nog wat bloembollen gekocht. En wat las ik en dan deze keer heel duidelijk en helder? Je moet bollen op 3 à 4 cm diepte planten en niet zoals ik dacht op 30/40 cm - een nul teveel gelezen toen.
En nu denk ik: logisch toch meid, die bollen hebben warmte nodig om te groeien en op 40 cm diepte heb je die niet 
Maat 't zal een prachtige kleurrijke lente worden - geloof me - maar die eerste 300 zal ik helaas nooit zien groot worden 

VISITE

Ze staan om half zes aan mijn bed, klaar wakker, de knuffels in de hand, hun dag kondigt zich aan op een voor mij confronterende manier: 'Oma we zijn wakker!" "Jongens terug naar bed, en er pas uit komen als het buiten klaar is"...

Om half zeven hoor ik er eentje heel luid en vrolijk zingen - de klank vult het huis. Weer word ik uit mijn slaap getrokken: "Mannekes nog even stil aub".

.Uiteindelijk om 8 uur is het zover: nu kan ik niks meer zeggen. Op mijn vraag: "en hebben jullie nu nog geslapen?", antwoordt er eentje heel laconiek: "ja hoor oma met onze ogen open".. 

Ze zijn terug bij mama en papa: vraag mij af wat hun en mijn dag zal brengen

Mijnheer en mevrouw Brahma

Brahmanen

Dus toch - ik ben overstag gegaan
De verhoudingen in mijn hennenpopulatie klopten niet meer
Iemand had een prachtige jonge haan teveel
Een Brahma - een zeer grote zachtaardige loebas
Zelfs geen grote kraaier

Hij moest zijn plek vinden tussen twee groepen hennen die mekaar niet konden luchten – Dat kippen racisten zijn, ooit al van gehoord? Wel zo was het

Hij liep er beetje bleu en eenzaam bij, en oh nog zo jong

En dan bleek er plots aan de andere kant van het land een jonge mevrouw Brahma die nog een nieuwe thuis zocht

Ik kon het niet laten ze was te mooi

en met haar kwam ook een groot kippenhok

Mooi meegenomen dus

En het wonder gebeurde mijnheer en mevrouw zijn dikke vriendjes van dag één - ze scharrelen samen rond.. Maar is het wel duidelijk dat zij de hoogste in de pikorde rang is - hij wijkt voor haar ...

En dat ook zij zich hier goed voelde bleek al na een dag: er lag een ei in het gras. Een lang smal ovalen lichtbruin ei - mijn drie bruine kippen leggen hun rond ovalen bruine eieren altijd in het nest  - de mini kippetjes (chabo's) leggen maar zelden en als dat al eens gebeurt zijn ze echt mini en wit –

Dus kon het niet anders dan van haar zijn – joepie – dit komt goed

Ondertussen zijn we een maand verder mijnheer en mevrouw Brahma stellen het zeer goed samen – ik ben hun voedselbron en ze komen vol enthousiasme aangerend als ze mij in het oog krijgen

Wij (vooral ik dus) hopen dat we in de lente piepjong volk mogen begroeten -  mijnheer is nog wat jong en weet nog van de wereld niet - zij weet wel van wanten en zal het hem wel leren, voel ik, weet ik

Vandaag ei nummer twee mogen begroeten  en ze legt ze ondertussen netjes bij de andere..

Alleen het hok  dat ik samen met haar kreeg staat nog niet op zijn plek - eerst te nat in de tuin (moet er een heel eind mee "wandelen" - vooral ploeteren door...en dan gemerkt dat het best is dat we de pootjes verstevigen voor het de juiste plek krijgt (veel gewicht op dunne pootjes)...

Zoonlief is zondag komen helpen.. Binnenkort krijgen we het hok wel ergens daar vanachter

Ondertussen kruipen ze lekker allemaal samen in dat veel te kleine hok

Lekker warm en onder een donsdeken van eigen pluimen, meer moet je toch niet hebben in deze koude winterdagen

DROOM

Droom

Tussen verleden en heden

Tussen droom en werkelijkheid

Gebundeld in één beeld

een buurt

een huis

een interieur

een tuin

een spin

en de fotografe 

dromend van een andere dimensie

Over ruimte die niet ingevuld moet worden

ZO MAAR
EEN RUIMTE DIE ER ZO MAAR MAG ZIJN...

Is het omdat ruimte schaars en dus duur is? Of omdat we gewoon zijn om alles een doel en een invulling te geven?
Maar elk die hier binnenkomt vraagt mij wat ik wil doen met het "atelier"...
Mijn antwoord: niks en alles..
Ik laat de ruimte werken - gewoon een grote open plek met een dak en vier muren waar niks moet en alles kan: de fuifzaal op de trouw van zoonlief; een aantal BBQ avonden; een fietsplek voor de kleintjes, een garageverkoop, een schuilplek voor kampeerders deze zomer, de fruitpluk in september, een schuilplek voor een sukkel van een poes dat haar baasje niet meer vindt (hij zit bij zijn nieuw lief maar dat weet de poes niet); een opslagplaats voor het hout dat tijdens (kamp)vuuravonden zal verbrand worden..
En wie weet wat er nog komt?

Geen vaste meubels, geen verhuur, geen opslagplek voor de spullen van iemand anders, geen atelier voor de een of andere kunstenaar, geen yoga- noch meditatieplek .

Deze ruime moet niks opbrengen maar mag er gewoon zijn..Dit is een grote luxe waar ik dankbaar voor ben...Toen ik dit huis, met annex, kocht zei een van de kinderen: mam dat atelier is er eigenlijk te veel aan, je hebt het niet nodig...Neen en toch wel..

Ik stap van de binnentuin, door het atelier naar de grote tuin en kom telkens in een andere wereld en net dat is zo boeiend. Ik mag/kan ruimte voelen en beleven

De indringer

DE HAAN


De jonge haan van de buren heeft vandaag zijn blijde intrede gedaan in mijn 

kippenren...Bij de buurman lopen veel kippen en tot op heden één haan 

maar ondertussen zijn de kuikens van deze lente flink uit de kluiten 

gewassen hanen en hennen.. 

Een jonge mevrouw hen komt hier altijd mee-eten, maar haar eieren zijn dan wel 

niet voor mij - een dikke profiteur...

Nu heeft een jonge heer haan ook deze, blijkbaar leuke, plek ontdekt..Ik kan 

me voorstellen dat dit voor hem een uitstekende gelegenheid is om zijn ding 

te doen - zijn kot wordt daar te klein..


En hier zijn jonge mooie hennen van echte raskwaliteit beschikbaar...Nu zie 

ik die combinatie van die haan, een echte lelijkerd (zwart/wit/bruin) met mijn 

hennetjes niet echt zitten...

Ik zal mijn buurman toch even vragen om zijn pluimvee te kortwieken want zij 

vliegen over de afsluiting op zoek naar malser weides

De muis

DE MUIS

Ze flitste weg onder het rek in de berging
Eventjes paniek, als er één muis is, weet ik : er zijn er meerdere
Vandaag plots weer een schicht van een klein levendig muizenlijfje maar dan in het de hoge plastieken bak waarin ik hooi, stro en eten van de kippen bewaar
Ze wou eruit en sprong en viel elke keer weer naar beneden, de bak was de hoog...
Mijn grote muizenmoederhart heeft dan maar de bak genomen en leeg gemaakt in de tuin - de buurman heeft daar zo'n rommelhoek met takken - daar zal ze wel haar plek vinden denk ik 
Muisjes ik moet ze niet in huis hebben, maar vindt ze wel schattig en gun ze een eigen leven maar dan heel ver van mijn bed